Atze Wiepke Merkus, HeldenHelper vanaf de eerste minuut van het bestaan van de Frysman, staat 24 juni aan de start voor zijn debuut op de hele triathlon. Atze Wiepke doet de Frysman en vertelt waarom…
21.00 uur, vrijdagavond 16 maart 2018. IJzige kou, harde wind, al een hele week gewerkt en toch ben ik bezig met een duurloop van 25 km.
Ik ben moe, heb het heel koud en wil graag naar mijn bed met elektrische deken om te gaan slapen. Ik ben halverwege, dus dat gaat nog niet.
Waar doe ik het allemaal voor gaat het door mijn hoofd. Niet dat ik dat niet weet maar zo voelt het nu even.
Natuurlijk weet ik waar ik het voor doe maar het is wel een enorme opgave. Een coach, een strak trainingsschema, voedingsadvies en me daar aan proberen te houden. Bijna al mijn vrije tijd gaat op aan het ene doel. Het doel dat fysiek en mentaal een hoop energie kost en toch ook weer energie oplevert.
De afgelopen en komende maanden leef en adem ik dit doel. Het doel dat de Frysman heet.
Ik heb het hier over het Frysmanvirus wat ik een aantal jaren geleden heb opgelopen bij de 0-Edysje van de Frysman. Aan deze try-out deden een 12-tal atleten mee om te kijken of er een mogelijkheid bestond om een hele triathlon te organiseren in het prachtige Gaasterland, Friesland.
Via, via had ik gehoord van deze triathlon en was aanwezig als toeschouwer. De hele opzet, het idee erachter en het parcours was wat me direct greep het virus was ontstaan.
Het jaar daarop bij de 1e editie besloot ik dan ook als HeldenHelper mee te doen, ik bemande samen met mijn broer een post aan het fietsparcours. Wat een geweldig gevoel om de mensen tijdens de wedstrijd bij te staan
Tot aan de finish te pushen om door te gaan en niet op te geven. Iedereen doet ten slotte mee om de eindstreep te halen.
Echt super om de euforie van de deelnemers na de finish te voelen en mee te maken.
Mijn betrokkenheid bij de Frysman is met de jaren gegroeid. Bij de 2e en 3e editie was ik niet alleen HeldenHelper maar ook nauw betrokken bij de gehele opbouw van het parcours en een helpende hand waar nodig op de wedstrijddag.
Ik was echt een onderdeel van de crew, maar het gevoel om zelf die Friese loper te bewandelen na 226 km werd steeds sterker.
Sinds een jaar of 6 zwem, loop en fiets ik wekelijks ook de nodige kilometers. Ik deed steeds meer triathlons, het kortere werk. In 2017 debuteerde ik op de halve afstand in Uelzen, een net zo’n leuke, persoonlijke wedstrijd als de Frysman. Na veel wikken en wegen, steeds meer en fanatieker trainen, heb ik besloten om mij op te geven voor de 4e editie op 24 juni dit jaar.
Sinterklaas was zo gul mij het startbewijs cadeau te doen, waardoor ik ook zeker weet dat het thuisfront er helemaal achter staat. De race doe je alleen maar de weg erheen lukt je absoluut niet in je eentje. Er moet een hoop gebeuren aan voorbereiding het is dan fijn te weten dat je support krijgt.
Ik heb er zin in en zal zorgen dat ik er klaar voor ben!
Tot op it Reaklif
Atze ‘Wingman’ Wiepke Merkus