Sportarts en voormalig ploegarts van Skill-Shimano en LottoNL-Jumbo Edwin Achterberg heeft als ultieme doel de Frysman aangevinkt in 2017. Lees hier het verhaal van Edwin.
Edwin, Geweldig dat je meedoet aan de Frysman. Sport is de rode draad in je leven, Hoe is je actieve sportcarrière toch nog toe verlopen?
Ooit was het mijn droom om profvoetballer te worden. Toen ik een liesblessure had op mijn 14e mocht ik enige tijd niet voetballen, wel fietsen. In die periode heb ik mijn eerste triathlon gedaan bij ons in het dorp. Ik kwam als laatste uit het water, maar fietsen en lopen ging wel goed. Die zomer waren we op vakantie in de Pyreneeën waar ik Lucho Herrera dansend op de pedalen omhoog zag gaan en toen wist ik het zeker: ik word profwielrenner. Tot mijn studietijd ben ik fanatiek wedstrijden blijven rijden, daarna werd het een stuk minder. Nu, vier kinderen later, ben ik sinds een jaar weer regelmatig aan het trainen. Voor mij is dat ongeveer 3,5 uur per week woon-werk verkeer op de stadsfiets plus 4-5 echte trainingsuren per week.
Naast het actief beoefenen beheerst sport ook qua professie je leven, kun je hier iets meer over vertellen?
Sport is echt mijn passie. Daar wilde ik dus mijn beroep van maken. Dat heb ik kunnen doen door bewegingswetenschappen en geneeskunde te studeren. Daarna heb ik de specialisatie tot sportarts gedaan. Eerst ben ik met Marco Polo (wielerploeg, red.) naar wedstrijden geweest over de wereld: China, Uruguay, Bolivia, Burkina Fasso en Tibet. Plaatsen waar ik normaal nooit zou komen en waarvan ik niet wist dat er gefietst wordt. Daarna ben ik als ploegarts begonnen bij Skil-Shimano (later Argos-Shimano) en daarna bij LottoNL-Jumbo. Voor mij was het een jongensdroom die uitkwam. Op deze manier heb ik wedstrijden als Parijs-Roubaix en de Tour de France van dichtbij mee kunnen maken.
Na vele jaren onderdeel uit te maken van professionele wielerteams is een nieuwe droom van je uitgekomen, het oprichten van het “Cycling Performance Centre (CPC). Wat houdt dat precies in?
Waar veel wielrenners en duursporters tegenaan lopen bij blessures is onbegrip. Je komt bij een arts, maar die weet niet goed raad met iemand die 10 uur training per week heel normaal vindt en waarvoor 6 weken niets doen eigenlijk geen optie is. Met de oprichting van het Cycling Performance Centre (CPC) bieden we wielrenners en duursporters van alle niveau’s de mogelijkheid om gebruik te maken van professionele zorg door in duursport gespecialiseerde medici en paramedici. Alle zorgverleners fietsen zelf en delen dus dezelfde passie. Het CPC heeft drie peilers: medische zorg (zoals sportgeneeskunde, cardiologie, orthopedie, longgeneeskunde etc), performance (keuringen, inspanningstesten, fietspositiemetingen, tijdritmetingen, sportdiëtist, sportpodotherapeut etc) en een fieldlab (wetenschap). Ook hebben we een website met een bibliotheek met informatie over diverse onderwerpen.
De Frysman is niet je eerste triathlon. Je startte eerder in Almere. Hoe is die wedstrijd verlopen en wat zijn je verwachtingen voor 8 juli 2017?
Ik heb inderdaad in 2003 al eens deelgenomen aan de hele triathlon van Almere. Dat kwam door Rogér van der Borgh. Zijn vader heeft in de beginjaren enkele keren deelgenomen en Rogér wilde dat ook graag doen. We hebben samen in Maastricht gestudeerd en na enkele drukke jaren met weinig trainen wist hij me over te halen om deel te nemen. Dus in januari van dat jaar ben ik begonnen met zwemmen en hardlopen. De wedstrijd zelf ging verrassend goed. Het was een kwestie van rustig blijven en goed verzorgen. Aan het einde van elk onderdeel was ik wel erg blij dat ik weer een andere sport mocht beoefenen en ik weet ook nog goed dat ik naar het einde toe steeds emotioneler werd. Met mijn tijd van 11:38 was ik dik tevreden.
De Frysman ga ik wederom samen met Rogér doen. De voorbereiding is zeker net zo leuk als de dag zelf. In mijn trainingen ligt de nadruk op kwaliteit aangezien ik maar weinig trainingsweken van > 10 uur zal maken. Ik probeer nu in de winter de nadruk te leggen op het lopen. Voor mij is dat 40-50 km per week. Later probeer ik ook meer te gaan fietsen. Mijn vrouw komt uit Groningen dus ik heb de hoop om eens vanuit Nuenen naar Groningen te kunnen fietsen als hele lange duurtraining. Zwemmen is voor mij vooral overleven, haha. Ik probeer eens per week te zwemmen, waarbij ik vooral probeer mijn techniek te verbeteren. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het zwemmen sindsdien ook echt leuk vind! Maar het allerbelangrijkste voor mij is gezond en fit blijven en genieten op de dag zelf.