Skip to content

Iets later dan gepland maar hier is dan mijn derde blog. De weg naar een hele triathlon is er echt eentje van vallen en opstaan. Een week of 3 geleden ging ik weer vol goede moed mijn zwemtraining afwerken in het zwembad. Bij het eerste baantje voelde ik het al….. dit gaat geen leuke training worden. Het was alsof ik door een moeras aan het zwemmen was. Benen deden niet wat ik wilde, armen kwamen nauwelijks uit het water en ik was na drie baantjes compleet uitgeput. Ik denk dit gaat me niet gebeuren dus met de beste wil nog wel een uur gezwommen maar wat een ramp. Ik was er goed chagrijnig van en ben eerst maar weer een uurtje gaan slapen om daarna na te denken over wat hier de oorzaak van kon zijn. Daar was ik eigenlijk snel over uit………..de afgelopen weken heb ik veel maar dan ook echt veel te weinig gegeten. In ieder geval niet de juiste dingen voor een duursporter. Dus ik eerst mijn trainer hierover een mail gestuurd met vragen en via Facebook Annemieke Rademaker (Finisher Frysman 1e edysje) benaderd met de vraag wat zij ongeveer eet in de voorbereiding naar een hele triatlon. Beide reageerde gelukkig snel en mijn vermoeden van te weinig eten werd 100 % bevestigd. Martine vroeg ” wat at je vroeger toen je nog op hoog niveau volleybalde?”………..nou gewoon boterhammen met pindakaas en aardappelen, groente en vlees/vis en pasta. Je raad het al….ik ben weer ” gewoon” gaan eten en de kracht (en plezier) kwam weer terug. Boterhammen met pindakaas doen wonderen! Ik kan weer doortrappen op de fiets, het zwemmen gaat weer lekker en het rennen voelt ook wat fijner. 

Met een heerlijk volle maag heb ik samen met Martine de 150 km gefietst van de Amstel Gold race. Fantastisch wat een mooie tocht is dat. Vorig jaar hebben we de 125 km gefietst en daar zaten maar 3 heftige klimmetjes in en toen had ik een gemiddelde hartslag van 154. Tijdens de 150 km van dit jaar met 12 klimmetjes een gemiddelde hartslag van 134. Dus ik kan wel concluderen dat al dat trainen tot nu toe een positief effect heeft.

Ik moet eerlijk zijn het is pittig maar ook heel leuk om je zo klaar te stomen voor de grote dag. Afgelopen week heb ik nog een volledige bike fit laten doen bij Thomas Wobma in Heerenveen. Ongelooflijk wat maken een paar kleine aanpassingen een groot verschil. De puzzelstukjes lijken nu in elkaar te vallen en dat geeft wel weer een goed gevoel. Nog 3 weken en dan staat de eerste triatlon (Bilzen 111) op het programma en ik heb er eigenlijk stiekem wel al heel veel zin in. Twee weken later de halve van Nieuwkoop en dan ben ik de hele maand juni vrij van mijn werk. Vrij om de puntjes op de i te zetten! Alle tijd om te trainen, te rusten, te eten en er ook van te genieten.

Wat nog wel een dingetjes is is het weer! Het is tijd dat het lekker warm en droog weer wordt zodat ik zo naar buiten kan in de korte broek en me niet eerst aan moet kleden alsof ik ga skiën. Maar ik ben bang dat ik de aankomende week nog even door moet bijten. Laten we duimen dat het zaterdag 30 april in ieder geval droog weer is want dan is de parcoursverkenning van de Frysman.

Back To Top